«Έλα καλέ; Πού τις είδατε; Για όνομα του Θεού! Καμία καλή διάθεση! Εγώ είμαι τελείως από το άλλο άκρο και το ξέρετε πολύ καλά, δεν υπάρχει πια άλλη υπομονή. Εγώ δεν βλέπω ούτε καμία πρόοδο, ούτε καμία ανάπτυξη. Δεν ξέρω αν είμαι χαζή ή αν δεν βλέπω καλά. Ξεκινάς φτωχός, με όνειρα, δουλεύεις, αγωνίζεσαι επάξια χωρίς να είσαι προσκολλημένος σε κόμματα, προκόβεις και πεθαίνεις φτωχός. Εγώ αυτό κατάλαβα κι εκεί φτάσαμε. Υπάρχει μια απαξίωση για όλους τους ανθρώπους κι αυτό εμένα με ενοχλεί πάρα πολύ. Δεν μπορεί να μη λαμβάνεις υπόψιν σου τον λαό, τους ανθρώπους, τη γνώμη σου, να είσαι τόσο καβαλημένος».