Ο ηλικιωμένος βιοπαλαιστής, σταματά το τρίκυκλο στην οδό Σαράφη, και κατευθύνεται προς το εκκλησάκι λόγω της σημερινής εορτής του Αγίου Χριστόφορου.
Με ταπεινότητα βγάζει το καπέλο, και με το άλλο χέρι ψάχνει την τσέπη του παντελονιού.
Βρίσκει κάποια κέρματα, τα ρίχνει στο παγκάρι και παίρνει το κερί. 
Φιλά με ευλάβεια όλες τις εικόνες των Αγίων μέσα και έξω απο το εκκλησάκι και φεύγει.
Αν και φτωχός ο ηλικιωμένος έχει βαθιά πίστη στον Χριστό και την Παναγία. 
Το τρίκυκλο του ηλικιωμένου στον δρόμο των Κουτσομυλίων παθαίνει βλάβη.
Πολλοί οδηγοί τον προσπερνούν, κανείς δεν σταματά.
Οι δρόμοι μας συναντιούνται ξανά τυχαία, δεν μπορούσα να τον προσπεράσω χωρίς να τον βοηθήσω. 
-Τι έπαθες παππού του λέω.
- Δεν παίρνει μπροστά η μίζα μου απαντά. 
- Κάτσε να του ρίξω μια ματιά.
Με μια πρώτη ματιά το πρόβλημα ήταν ηλεκτρικό, μπαταρία και μίζα δεν συνεργάζονταν να παρει εμπρός ο κινητήρας. 
Ευτυχώς το τρίκυκλο είχε συμπλέκτη και ταχύτητες. 
Του είπα να βάλει δεύτερη ταχύτητα, και να έχει πατημένο τον συμπλέκτη την ώρα που θα έσπρωχνα το τρίκυκλο. 
Η πρώτη δοκιμή ήταν αποτυχημένη.
Στην δεύτερη σπρωξιά ο κινητήρας πήρε μπροστά, και παππούς και το τρίκυκλο έφυγαν να πάνε στο σπιτικό τους. 
Τέτοια άνθρωποι, σαν τον ηλικιωμένο άνδρα, η κοινωνία θα πρέπει να τους βοηθά, το αξίζουν....